Κυριακή 12 Δεκεμβρίου 2010

Μία ιστορία για το ραδιόφωνο!

Ήταν εκεί μετά το μεγάλο πόλεμο, ο παππούς γύριζε το μεταλλικό κουμπί και η βελόνα γρατζούναγε τα βραχέα. Ξύλινα κουτιά με δερμάτινες καφέ θήκες και μια περιστροφική κεραία για να σπάει τα σύννεφα του ουρανού. Κολλημένοι στο ράδιο της εποχής, μπαταρίες πλακέ των 4,5 V ή εκείνα τα αμερικάνικα τρανζίστορ με τη μανιβέλα στο πλάι. Τα χρόνια πέρασαν ήρθε η χούντα και τα σκοτεινά χρόνια της δικτατορίας. Η “Φωνή της Ελλάδας” που μεταδίδονταν καθημερινά από 21.40΄ ως 22.40΄ από την Deutsche Welle και η αντίσταση συνεχίζονταν στους δρόμους. Τα πράγματα άλλαξαν, τα χρόνια πέρασαν και από τον Elvis, τους Troggs και τον Χατζηδάκη μπήκαμε στους πειραματισμούς των 80ς. Νιου Γέιβ, Πάνκ στα χρόνια του σοσιαλισμού και έτσι γεννήθηκε η πειρατική ραδιοφωνία. Μουσική ελευθερία χωρίς πνευματικά δικαιώματα, ψευδώνυμα και ένα συνεχές κυνήγι για τους ραδιοερασιτέχνες τις εποχής. Μετά ήρθαν τα 90ς .Όχι πολλά πράγματα όπως τα θυμάμαι. Κάτι το MTV, τα πρώτα βήματα του ίντερνετ, βρετανική ποπ από το Μάντσεστερ, αρκετή τέκνο και λίγο από trainspotting. Μάλλον πέρασαν βιαστικά και αδιάφορα για το ραδιόφωνο. Μέχρι τα μέσα των 00ς τα πράγματα δεν άλλαξαν πολύ. Κάτι ο πόλεμος στο Ιρακ, η δεύτερη
ιντιφάντα στη Παλαιστίνη και η δύναμη της εικόνας είχε κάνει τη τηλεόραση πανίσχυρη. Το ραδιόφωνο είχε πια γίνει παρέα μόνο στο αυτοκίνητο, στις δημόσιες υπηρεσίες και στο κοτόπουλο που τρώγαμε τις Κυριακές στη μάνα μου. Εκεί κάπου όμως γεννήθηκαν τα νέα ραδιοκύματα, δίκτυα οπτικών ινών, καλώδια που χρησιμοποιούν τις σήραγγες των υπονόμων και ένας ασύρματος κόσμος που συνδέει το εδώ με το εκεί.
Πληροφόρηση, υπερ πληροφόρηση, αντιπληροφόρηση, εναλλακτική πληροφόρηση στο κόσμο της μπλογόσφαιρας. Συμμετοχική δημοκρατία και οχλοκρατία παρέα. Κάπου εκεί μέσα χώρεσε και το ιντερνετικό ραδιόφωνο. Μπορεί οι εραστές ραδιοπειρατές του τότε να χαμογελούνε τρυφερά αλλά οι εποχές άλλαξαν. Από τα μελοποιημένα ποιήματα του Καββαδία και τον Μικρούτσικο στις πεπερασμένες πηγές μουσικής. Ερασιτέχνες, χομπίστες, παρέες που ενώθηκαν και έτσι γεννήθηκε και ο GiafkaNet. Μακριά από τις μεγάλες κεραίες, το κασετόφωνο του μπαμπά και τους πομπούς των μερικών watt αλλά με τα ίδια προβλήματα, ένα χαλασμένο μικρόφωνο, ένα κομμένο καλώδιο και ένα μείκτη να κολλάει. Τόσο ίδιοι μα τόσο διαφορετικοί, ραδιοφωνικοί παραγωγοί και ένας παλιός server κάπου στην Αθήνα να παίζει σαν το γραμμόφωνο του παππού. Ακούραστα 24ώρες, 7 μέρες, 365 το χρόνο…

...τα λέμε στον http://www.giafkanet.com

Δεν υπάρχουν σχόλια: